Πλέοντας στο Αιγαίο
Λεύκες και στο βάθος η εκκλησία της Αγίας Τριάδος
Καφενεδάκι στις Λεύκες
Ζωάρα...
Στο...Μοναστήρι...
Λέυκες ξανά...εκκλησίτσες παντού...
αυτή η παραλία λέγεται Κλαδιά...ψάξτε την....
Ηλιοβασίλεμα στην Αντίπαρο...ναι, ήμασταν Deseo...
Καθώς ο ήλιος δίνει την θέση του στο φεγγάρι.
Μώλος
Ηρακλειά
Φλαμίγκο...υπάρχουν παντού...
Το Λιβάδι. Παραλιάρα στην Ηρακλειά
Πορί. Κουφονήσια rock!!!
Οι σπηλιές του Ξυλομπάτη στο Άνω Κουφονήσι.
Πορί, Κουφονήσια.
Πορί Κουφονήσια ξανά και ξανά....
Να μου το θυμηθείτε θα πέσει πολύ μόδα-εξαγωγές με αυτά.

Ομολογουμένως, και όχι άδικα, η πρώτη εικόνα που σχηματίζεται στο μυαλό των περισσοτέρων όταν ακούνε τη φράση ελληνικό καλοκαίρι είναι ένα γαλανόλευκο κυκλαδίτικο σκηνικό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ακόμα και για εμάς τους Έλληνες που δεν ζούμε στις Κυκλάδες αυτό το σκηνικό είναι τόσο γνώριμο και οικείο. Είναι η γαλήνη της πατρίδας μας, τα χρώματα της σημαίας μας, το μεγαλείο της απλότητας και η ομορφιά του τόπου μας.

Έχω έναν συνάδελφο που λέει ότι δεν καταλαβαίνει καλοκαίρι αν δεν πάει σε νησί. Ανήκει σε μία κάστα ατόμων που έχουν βάλει ως σκοπό της ζωής τους να επισκεφτούν όσο γίνεται περισσότερα από τα 6000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που υπάρχουν στην χώρα μας. Εγώ δεν είμαι έτσι. Είμαι πιο βολικός. Για μένα καλοκαίρι είναι απλά μία περίοδος διακοπών κατά την οποία είτε χαλαρώνω οπουδήποτε (σαν Θεσσαλονικιός καταλαβαίνετε ότι χαλαρώνω επί τω πλείστον στην Χαλκιδική) είτε πραγματοποιώ ένα μεγάλο ταξίδι. Παρόλα αυτά όμως φέτος τον σκέφτηκα και τον μνημόνευσα αρκετά διότι πέρασα τέλειες καλοκαιρινές διακοπές στην Πάρο.

Δρομάκι στις Λεύκες

Την Πάρο είχα επισκεφτεί και όταν ήμουν φοιτητής και ομολογώ ότι ήταν ένα από τα λιγοστά μέρη του κόσμου από τα οποία δεν είχα καλές αναμνήσεις. Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι η αγοροπαρέα με την οποία είχα πάει τότε ήταν αφοσιωμένη στο αχαλίνωτο clubbing ενώ εγώ ήμουν μεταλάς και λίγο αντιδραστικός αλλά κατά κάποιον τρόπο δεν συγκράτησα και πολλά από εκείνες τις διακοπές μου σε αυτό το νησί. Εν τέλει  το νησί όφειλε μία ρεβάνς την οποία και μου έδωσε με το παραπάνω…

Η αφορμή δόθηκε από μία πρόσκληση φίλων που έχουν ένα παλιό σπίτι εκεί. Το σπίτι είναι άνω των 100 χρόνων και βρίσκεται στις Λεύκες, ένα πανέμορφο ορεινό χωριό που κατ’εμέ μαζί με την χώρα της Αμοργού κατατάσσεται στους 2 πιο όμορφους παραδοσιακούς κυκλαδίτικους οικισμούς. Παρότι το σπίτι ήταν παλιό και μη ανακαινισμένο περάσαμε 7 ονειρικές μέρες και νύχτες αφιερώνοντας και μία μέρα στην Ηρακλειά και το Άνω Κουφονήσι παίρνοντας το καράβι που εκτελεί σχεδόν καθημερινά το μετ’επιστροφή δρομολόγιο Πίσω Λιβάδι (της Πάρου)-Ηρακλειά-Κουφονήσια.

Ο ιερός ναός Ταξιαρχών στην Ηρακλειά

Σε γενικές γραμμές η Πάρος είναι ένα νησί για όλα τα γούστα. Αν θέλεις πολύβουες νύχτες γεμάτες διασκέδαση και beach bars με κόσμο δεν έχεις παρά να αφιερώσεις χρόνο στη Νάουσα και στην χώρα της Αντιπάρου, στο Punda Beach Club, τον Φάραγγα και τα beach bars της Χρυσής Ακτής. Αν πάλι θέλεις ηρεμία μπορείς να εξερευνήσεις τις πολλές μη οργανωμένες παραλίες του νησιού όπως τον Καλόγερο, το Μοναστήρι, των Μώλο και άλλες παρόμοιες παραλίες της Αντιπάρου όπως τον Σώστη. Η Παροικιά ως πρωτεύουσα του νησιού είναι πανέμορφη. Επιβάλλεται να επισκεφτείτε τον Καθεδρικό της Παναγιάς Εκατονταπυλιανής, το Φράγκικο Κάστρο και να περιπλανηθείτε στα πανέμορφα σοκάκια. Ιδιαίτερα το βράδυ η χώρα αποκτά άλλη γοητεία. Ήμασταν τυχεροί γιατί η περίοδος που επισκεφτήκαμε το νησί περιελάμβανε την 15η Αυγούστου οπότε βιώσαμε όλη την λαμπρότητα (και τα πανηγύρια) των εορτασμών της κοιμήσεως της Θεοτόκου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νύχτας το λιμάνι γεμίζει με πολλά καραβάκια και ψαροκάικα που φέρουν επιβάτες, εκτοξεύουν φωτοβολίδες και άλλα βεγγαλικά ενώ στην στεριά στήνεται γλέντι και χοροί. Μέσα σε όλα αυτά αξέχαστη ανάμνηση η άφιξη του Highspeed 4 που και αυτό κόρναρε ασταμάτητα εν μέσω πυροτεχνημάτων καθώς πλησίαζε το λιμάνι.

Όπως με ξέρετε δεν θα μπω σε τρομερές λεπτομέρειες του τι να επισκεφτείτε αλλά θα αφήσω τις φωτογραφίες να σας ταξιδέψουν.

Θα ήθελα απλά να κλείσω γράφοντας ότι για μένα η Πάρος θα αντιπροσωπεύει ένα ξέγνοιαστο, ξεκούραστο, φωτεινό καλοκαίρι, μία εσωτερική υπενθύμιση ότι ζούμε σε μία χώρα που βρίσκεται και θα βρίσκεται στο Champions League του τουριστικού πρωταθλήματος, διότι πολύ απλά το προϊόν που προσφέρουμε στον επισκέπτη είναι πολύ υψηλής ποιότητας (τέλειες παραλίες και φύση, τέλειο και σχετικά οικονομικό φαγητό, όμορφοι οικισμοί και καλά ξενοδοχεία).

Το επόμενο ραντεβού στις Κυκλάδες σίγουρα θα περιλαμβάνει περισσότερο Κουφονήσια. Οι θάλασσες εκεί είναι ΑΠΑΙΧΤΕΣ!!!

Υ.Γ. Άκρως γοητευτική και η Ηρακλειά αν και θα την πρότεινα σε άτομα που θέλουν να ηρεμήσουν σε υπερβολικό βαθμό αφού έχει μόνο 151 μόνιμους κατοίκους και καθόλου νυχτερινή ζωή αλλά…έχει το Λιβάδι…Η ΠΑΡΑΛΙΑ!!!