Το κλασικό ρεμπέτικο τραγούδι “Το δίχτυ” αποτελεί κατ’εμέ ένα από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια. Μελαγχολικό, ταξιδιάρικο, ποιητικό, τραγούδι με ψυχή, σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.
Είναι ένα τραγούδι του οποίου η ενορχήστρωση και η εκτέλεση στην weissenborn με απασχόλησε για πάρα πολύ καιρό (ίσως 6 με 8 μήνες…). Βλέπετε, η weissenborn σαν όργανο κουρδίζεται σε ανοιχτές ματζόρε συγχορδίες με τα πιο συχνά κουρδίσματα αυτά των Σολ, Ρε και Ντο. Είναι ένα όργανο που γεννήθηκε για να υπηρετεί τη “δυτική” (αν μπορώ να πω) μουσική και κυριώτερα την Αμερικάνικη blues, folk και φυσικά τη Χαβανέζικη μουσική. Αποτέλεσε λοιπόν εμμονή για μένα το να χρησιμοποιήσω ένα τέτοιο όργανο κουρδισμένο σε Ρε ματζόρε (εκεί κατέληξα εν τέλει) για να παίξω ένα τραγούδι σε Λα μινόρε αλλά και να παίξω κι ένα μικρό ταξίμι στην αρχή (δρόμος σε κλίμακα καθεαυτού ανατολίτικη). Φυσικά πρέπει να παραδεχτώ πως η weissenborn (χαβάγια) είχε χρησιμοποιηθεί προ πολλού στην Ελληνική μουσική από τον Κώστα Μπέζο τις δεκαετίες 30-40…
Το παρόν βίντεο αποτελεί την πρώτη από τις 4 εγγραφές που βιντεοσκόπησα και ηχογράφησα live. Το αυτί κάποιου μουσικού ή ειδήμονα μπορεί να διακρίνει κάποια μικρά λαθάκια ωστόσο κράτησα αυτήν την ηχογράφηση (σε αντίθεση με τις άλλες που αποδόθηκαν τεχνικά πιο άρτια), γιατί κατά τη συγκεκριμένη ηχογράφηση έφτασα σε μία μουσική νιρβάνα που μόνο όσοι ασχολούνται με τη μουσική μπορούν να κατανοήσουν το τι εστί. Είναι εκείνη η στιγμή που παίζεις αλλά δεν αισθάνεσαι τι παίζεις…Ταξιδεύεις και σε ταξιδεύει η ίδια σου η φωνή…Τραγουδάς και το τραγούδι βγαίνει από την ψυχή σου, χάνεται η εστίαση του τι πρέπει να παίξεις, τι πρέπει να προσέξεις για να βγει άρτιο τεχνικά… Βρίσκεσαι σε ένα άλλο σύμπαν…σε μία ανώτερη διάσταση…Αυτό φυσικά είναι και επικίνδυνο γιατί μπορεί να υποπέσεις εύκολα σε κάποιο λάθος ή φάλτσο αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση κάτι τέτοιο ευτυχώς δεν συνέβη. Θα θυμάμαι για πάντα αυτήν την ηχογράφηση ακριβώς για το ότι ήταν μυσταγωγική. Μου έδωσε δύναμη και μετά μου απορρόφησε ενέργεια.
Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στο αγαπημένο μου Stone Studio στην Τριανδρία Θεσσαλονίκης.
Ηχογράφηση/μίξη ήχου: Στράτος Αθανασίου
Κινηματογράφηση: Simon Γεωργίου, Θάνος Βραχνός
Μοντάζ: Simon Γεωργίου
Χρησιμοποίησα κλασικά την weissenborn μου De Diego Model. Θα χαρώ πολύ να ακούσετε περισσότερη από τη μουσική μου, διασκευές και πρωτότυπα τραγούδια και θα με τιμούσε να εγγραφείτε στο κανάλι μου!
To κανάλι μου στο youtube. https://www.youtube.com/c/Ferruccelli
Το κανάλι μου στο Spotify
https://open.spotify.com/embed/artist/3b2vhBhpEN8cy0cGW1yWsR
Text in English
The classic Greek rebetiko song “To dihti” (the net) is considered by me to be one of the best Greek songs. Melancholic, wandering, poetic, a song with a soul written by Nikos Gatsos (lyrics) and Stavros Xarhakos (music).
It is a song that tired and puzzled me a lot in order to orchestrate, adapt and perform it in weissenborn (around 6 to 8 months). You see, the weissenborn guitar is an instrument tuned in open major chords with the most common, open D, G and C. It is an instrument born to serve (allow me to say) the “western” music, such as the American blues, folk and of course the Hawaiian music. Thus, it became an obsession to me to use an instrument tuned in open D (this is where I ended up for this song) not only to play a song in A minor but also to play an small taqsim in the beginning (melodic musical improvisation that usually precedes the performance of a traditional Arabic, Kurdish, Greek, Middle Eastern, or Turkish musical composition). Of course I have to admit that this is not the first time that weissenborn is used in Greek folk music since it was adopted in the ’30ies-40ies by Kostas Bezos.
This video is the first out of the 4 takes I did. The careful ear of a musician or of an expert may notice some small false notes or mistakes, though I decided to keep this attempt, contrary to the next ones which were technically right, because during this recording I reached a musical nirvana which only people who play music can comprehend of what I mean. It is this moment where you do not notice what you are playing. You are drifting, floating into space unaware of what you have to play. It is like your soul comes out of your body, your fingers follow a pattern of their own and you just live for the song… Of course this can be quite risky since you may fall into a mistake but luckily this did not occur. Thus, this is why I will always remember this recording, because it was a mystic one. On one hand it gave me strength, on the other hand it absorbed energy.
The video was shot and recorded in my beloved Stone Studio in Triandria Thessaloniki Greece. Sound recording and mix: Stratos Athanasiou Video recording: Simon Georgiou and Thanos Vrahnos Video editing: Simon Georgiou I would be very honored if you liked more of my music and subscribed to my channel.
