Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του “Ματωμένου Γαλάζιου” είχα την τιμή να συνεργαστώ με 4 σπουδαίες τραγουδίστριες της σκηνής της Θεσσαλονίκης: την Ιωάννα Παρισίδου, την Εβίτα Αγαΐτση, την Μαρία Τσακαλίδου και την Άννα Παπαοικονόμου.

Αυτό το άρθρο αφιερώνεται στην Ιωάννα Παρισίδου η οποία υποδύθηκε την τραγουδίστρια που δουλεύει στο ταβερνάκι όπου καταλήγει μία νύχτα ο πρωταγωνιστής.

Η Ιωάννα δεν είναι απλά μία έμπειρη τραγουδίστρια. Ήταν μία εκ των εμπειρότερων μουσικών που συμμετείχαν στο έργο. Μπορεί να είναι πια καθηγήτρια φωνητικής αλλά έφαγε τα νιάτα της στην καπνίλα των νυχτερινών μαγαζιών τραγουδώντας τραγούδια παντός ρεπερτορίου και βιώνοντας καταστάσεις που μόνο οι 2 προηγούμενες δεκαετίες μπορούσαν να προσφέρουν…

Θεωρώ ότι έβαλε την ψυχή της στο πρότζεκτ γιατί συμμερίστηκε τον σκοπό μου από την πρώτη στιγμή όταν και της περιέγραψα χονδρικά το τι σκόπευα να κάνω. Δεν ήταν απλά μία ερμηνεύτρια αλλά συμμετείχε σε πάμπολλες ηχογραφήσεις φωνητικών, πρότεινε αρμονίες, διηύθυνε, και το πιο βασικό, ήταν πάντα χαμογελαστή και ευδιάθετη, παροτρύνοντάς με να είμαι χαλαρός και να μην αγχώνομαι. Εν ολίγοις, όταν ήταν στο στούντιο εκτελούσε καθήκοντα αντίστοιχα με αυτά ενός παραγωγού…

Το τραγούδι στο οποίο πρωταγωνίστησε είναι ο “μέγας μπαταχτσής”. Περιγράφει την οικονομική άνθιση και κατάπτωση της Ελληνικής κοινωνίας όπως αυτή συντελέστηκε τις 2 προηγούμενες δεκαετίες, μέσα από την παράλληλη κοινωνική εξέλιξη και κατηφόρα μίας γυναίκας. Πρόκειται για ένα κομμάτι που με δυσκόλεψε όσο οποιοδήποτε άλλο στην συγγραφή των στίχων. Εκτιμώ ότι μπορεί να μου πήρε ενάμισι έτος στο να καταφέρω να περιγράψω όσο συνοπτικότερα μπορώ μέσα από ένα τραγούδι τα γεγονότα των 20 προηγούμενων ετών και που εν τέλει μας οδήγησαν εδώ που είμαστε τώρα.

Η Ιωάννα ταυτίστηκε με τον ρόλο και απέδωσε άνετα και αβίαστα ίσως το δυσκολότερο ερμηνευτικά τραγούδι του δίσκου.

Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω την Ιωάννα Παρισίδου στο “Ο Μέγας Μπαταχτσής”.