200 χρόνια από την έναρξη (τουλάχιστον όπως αυτή έχει οριστεί επίσημα) της Ελληνικής Επανάστασης, όχι από την ίδρυση του νέου Ελληνικού Κράτους…
Όπως εύχομαι σε κάθε φίλο ή γνωστό όταν αυτός γιορτάζει θα ήθελα λοιπόν να ευχηθώ στην Ελλάδα, ή μάλλον σε όλους τους συνέλληνες, εμάς που την απαρτίζουμε (γιατί χωρίς εμάς δεν θα υπάρχει έθνος) χρόνια πολλά, σοφά, με αξιοπρέπεια και γνώθι σαυτόν. Όπερ σημαίνει να διαβάζουμε περισσότερο, να μάθουμε την ιστορία της Ελλάδας και να την επεξεργαζόμαστε με κριτική και όχι μονόπλευρα. Εύχομαι να συντηρήσουμε τη γλώσσα μας, τις τέχνες μας, να κρατήσουμε όμορφο και υγιές το περιβάλλον της χώρας, να κρατάμε την ουσία και να δεχόμαστε το δίκαιο και το όμορφο άσχετα αν αυτό προέρχεται από άλλους πολιτισμούς, να μάθουμε για τους φωτεινούς προγόνους μας, τους φιλοσόφους, τους ποιητές, τους επιστήμονες, τους καλλιτέχνες και όχι μόνο για τους πολεμιστές. Η Ελλάδα είναι φως, δεν είναι σκοτάδι και μίσος. Η Ελλάδα είναι κρίση και αναζήτηση και όχι σκοταδισμός. Δεν έχουμε ανάγκη από εθνική ανάταση, έχουμε ανάγκη από εθνική αυτογνωσία και πνευματική απελευθέρωση. Μόνο τότε θα κρατήσουμε το σύνθημα των προγόνων μας “καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή” ζωντανό.
Εύχομαι να γίνουμε περισσότερο Έλληνες και λιγότερο Ελληναράδες.
Χρόνια πολλά πατρίδα…
